In Familiar Touch zien we hoe de tachtigjarige Ruth naar zichzelf kijkt terwijl ze de overgang naar een verzorgingstehuis maakt. Worstelend met een conflicterende relatie met zichzelf en haar verzorgers te midden van haar veranderende geheugen, leeftijdsidentiteit en verlangens laat Ruth zien dat ‘coming-of-age’ een proces is dat eigenlijk nooit echt stopt. Een bijzonder integere en gevoelige 'coming-of-old-age'-film.
Ruth (Kathleen Chalfant), een charmante, gepensioneerde kok, bereidt het ontbijt in haar zonnige keuken – een gerecht dat ze al vaak lijkt te hebben gemaakt, hoewel kleine en raadselachtige foutjes haar comfortabele routine nu verstoren. Wanneer haar zoon aanbelt om met haar te dineren, verwart ze hem met een aanbidder. Haar ‘date’ brengt haar naar een verpleeghuis, waarvan Ruth zich niet herinnert dat ze het zelf heeft uitgekozen. Tussen de andere bewoners in de dementiezorg, voelt Ruth zich verloren en stuurloos, ervan overtuigd dat ze ergens is beland waar ze niet thuishoort. Terwijl ze langzaam de warmte en steun van de verzorgers begint te accepteren, (her)ontdekt ze manieren om te aarden in haar lichaam en omgeving, terwijl haar geest aan een geheel eigen reis begint.Deze coming-of-old-age van Sarah Friedland laat op een waardige, gevoelige en soms grappige manier zien wat er wél overblijft wanneer je brein je in de steek laat. De film won maar liefst drie prijzen op het Filmfestival van Venetië: Beste Debuut, Beste Regie en Beste Actrice.