Naoorlogse klassieker waarin een Franse actrice (Emmanuelle Riva) in Hiroshima verliefd wordt op een Japanse architect (Eiji Okada), naar een scenario van Marguerite Duras.
Naoorlogse klassieker waarin een Franse actrice (Emmanuelle Riva) in Hiroshima verliefd wordt op een Japanse architect (Eiji Okada), naar een scenario van Marguerite Duras.De actrice en de architect delen een traumatisch oorlogsverleden: de vrouw had tijdens de oorlog een verhouding met een Duitse soldaat en werd als landverraadster opgepakt; de jonge architect heeft de verschrikkingen van de atoombom gezien. Resnais’ speelfilmdebuut werd bij uitbreng geprezen om zijn onconventionele vorm; de regisseur besloot geen flashbacks te gebruiken, maar liet heden en (oorlogs)verleden vloeiend in elkaar overlopen. 4K-restauratie van deze naoorlogse klassieker, waarvoor Marguerite Duras het scenario schreef."Juist wanneer je je er in volle concentratie aan overgeeft, kan [de film] diep onder de huid kruipen."
De Volkskrant
"Twee getraumatiseerde mensen in innige omhelzing, zoals alles in deze tedere amourette vervlochten raakt, liefde en dood, herinneren en vergeten."
Trouw
"De film gaat over vergeten en herinneren, pijn en heling, en laat heden en verleden vloeiend in elkaar overgaan"
NRC
"Omdat het een film is die precies gaat over de onmogelijkheid van samenvallen: van een woord met zijn betekenis, van een herinnering met een verleden, van een naam met een identiteit, van een mens met een ander mens."
Filmkrant