Het eerste deel uit de Apu-trilogie. Pather Panchali laat het leven zien van het jongetje Apu, dat opgroeit in een straatarme Bengaalse familie. Zijn vader – dichter en priester – verdient niet genoeg om het gezin te onderhouden, en wanneer hij vertrekt in een poging voor betere omstandigheden te zorgen, wordt Apu’s familie door rampspoed getroffen.
Pather Panchali wordt als keerpunt gezien in de Indiase cinema, aangezien het een van de eerste films was die authenticiteit en sociaal realisme omarmde. Met zijn even documentaire als lyrische stijl bood Satyajit Ray een alternatief voor de traditionele Bollywood-cinema. Tijdens het Cannes Filmfestival in 1956 werd de film bekroond met de Best Human Document Award."Het werk van Satyajit Ray valt onder het beste van de filmgeschiedenis, maar is zelden vertoond"
Parool
"Het is voornamelijk de warme broer-zusrelatie tussen Apu en Durga die de film zo charmant en herkenbaar maakt."
Volkskrant
"Bengaals-Indiase filmmeester Satyajit Ray bracht op ongeëvenaarde wijze het plattelandsleven op het witte doek"
NRC
"Je kunt de planten en vruchten ruiken en de kletterende regen bijna voelen in ’Pather Panchali’ van Satyajit Ray."
Trouw