Na 45 jaar keert de iconische horrorfilm The Shining terug in onze filmzalen.
Jack Torrance (Jack Nicholson) is een schrijver met een writer's block. Wanneer hij wordt aangenomen voor een baan als huismeester van het prestigieuze Overlook Hotel, dat zich op een afgelegen plek in de bergen van Colorado bevindt, ziet hij dit als de ideale kans om inspiratie op te doen en zijn boek af te maken. Bovendien is het de perfecte plek voor hem, zijn vrouw Wendy (Shelly Duvall) en zijn zoontje Danny (Danny Lloyd) om tot rust te komen. In al zijn arrogantie slaat hij de geruchten dat er kwade krachten in het hotel zouden huizen, en het lugubere verhaal over de vorige huismeester die waanzinnig is geworden en daarna op gruwelijke wijze zijn gezin heeft uitgemoord, in de wind.The Shining (1980) van Stanley Kubrick geldt als een van de invloedrijkste horrorfilms ooit, niet alleen vanwege zijn iconische beelden maar vooral door de manier waarop hij angst benadert. In plaats van puur op schrikmomenten te vertrouwen, creëert de film een sluipende, psychologische spanning die voortkomt uit isolatie, vervreemding en de geleidelijke aftakeling van Jack Torrance. Kubrick speelde bewust met ambiguïteit: is het Overlook Hotel werkelijk bovennatuurlijk, of is het geweld het gevolg van Jacks innerlijke demonen?
De invloed van deze klassieker op de horrorcinema is enorm. The Shining introduceerde een visuele precisie en symboliek die sindsdien talloze filmmakers inspireert—van de lange, glijdende Steadicam-shots tot het gebruik van architectuur en ruimte om ongemak op te roepen. Ook in hedendaagse ‘elevated horror’ is de erfenis van Kubrick zichtbaar: het idee dat horror niet alleen gaat om monsters, maar ook om psychologische en familiale trauma’s. Daarmee blijft de film een ijkpunt voor liefhebbers én een blauwdruk voor moderne filmmakers die de grenzen van het genre willen verkennen.