Door de ogen van Technicolor ontvouwde zich een nieuwe wereld – sprankelend, sensationeel en onweerstaanbaar levendig.
Toen in de jaren dertig de eerste kleurenfilms op het witte doek verschenen, betekende dat niet minder dan een revolutie. Het publiek – gewend aan grauw celluloid en zwart-witfilms – werd plotsklaps ondergedompeld in een zinderend kleurenspektakel. Niet langer alleen beeld, maar beleving.
In de huidige tijd waarin visuele content vluchtig is en schermen overvol zijn, bieden Technicolor-films iets bijzonders: een traagheid, een schoonheid en een aandacht voor detail die je even uit het nu haalt. Alsof je even door een caleidoscoop van filmgeschiedenis kijkt.
Dus duik in het kleurenspektakel, laat je meevoeren door verzadigde roodtinten, hemelsblauw en smaragdgroen. Want Technicolor is geen reliek, maar een feest voor het oog – toen én nu.
Technicolor essay
Wil je meer weten over de opmars van Technicolor en het zogenaamde ‘three-strip proces’?
Lees dan het essay dat Joost Broeren-Huitinga (adjunct-hoofdredacteur Filmkrant) voor ons hierover heeft geschreven.
