Vanaf 22 februari keert Beau Travail (1999) van Claire Denis terug naar onze filmzalen. Een verbluffende film van schoonheid, mysterie, sensualiteit en kracht.
Galoup blikt vanuit Marseille terug op zijn tijd bij het vreemdelingenlegioen in het Afrikaanse Djibouti. Er ontvouwt zich een hypnotiserend verhaal van onderdrukte verlangens en jaloezie, vooral gericht op de populaire nieuwkomer Sentain. Een lyrisch meesterwerk, dat een onuitwisbare indruk maakt op eenieder die hem ziet. Allemaal zijn ze als vreemdeling hier gekomen, toch lijkt Galoup (Denis Lavant) hier, als sergeant van zijn eenheid, helemaal op zijn plek. Hij heeft een lokale vriendin in de stad en een hechte, bijna vader-zoon relatie, met zijn meerdere (Michel Subor). Hij gedijt bij de strenge hiërarchie, codes en vaste rituelen van het leger. Onder zijn leiding doen de soldaten de was, strijken hun kleren en trainen in de woestijn. De mannen zijn nog jongens. Ze geven zich over aan de Spartaanse omstandigheden, als ware het een spel. Ze bewegen zich met de gratie van Japanse dansers door het adembenemende, desolate landschap. Maar dit zorgvuldig opgebouwde leven stort langzaam maar onherroepelijk in elkaar met de komst van de knappe, mysterieuze rekruut Sentain (Grégoire Colin).Claire Denis groeide in de afgelopen decennia uit tot een van Frankrijks meest vooraanstaande regisseurs. En geen van haar films is zo veel besproken, geliefd en geroemd als Beau Travail. Het is de film waar al haar kenmerkende kwaliteiten hun summum bereiken. Zowel de dansscenes in de lokale club als de militaire oefeningen in de woestijn zijn van een zinderende sensualiteit. De mannen en de vrouwen, de buitenlandse soldaten en de lokale bevolking, ze zijn vreemden voor elkaar, maar één in hun lichamelijkheid. Denis Lavant (Les Amants du Pont-Neuf, Holy Motors) is hier, met zijn spel en dans, de weergaloze verpersoonlijking van. Agnès Godard, haar vaste cameravrouw, stijgt in deze film boven haar al fenomenale zelf uit, met haar verbluffende woestijnbeelden.
De muziek, variërend van opera tot Neil Young tot de explosieve discobeat ‘The Rythm of the Night’ lijkt onlosmakelijk verbonden aan de filmbeelden. En de montage is zo vooruitstrevend, dat de slotscène door velen als de beste uit de filmgeschiedenis wordt beschouwd. Het is haar meesterwerk en hoewel 25 jaar oud, sprankelt en schittert de film als het geniale debuut van een enorm nieuw talent. Nooit eerder werd de film uitgebracht in Nederland. Nu te zien in een prachtige geremasterde 4K-versie.
"Telkens vraag je je af wat er mooier is: de strijkende, zwemmende en marcherende mannen van het vreemdelingenlegioen, of de manier waarop regisseuse Denis die heeft vastgelegd"
VPRO Cinema
"Het zinnenprikkelende verhaal over het Franse vreemdelingenlegioen, waarin clichés over geharnaste masculiniteit zorgvuldig worden afgepeld, lijkt wel een film van nu."
de Volkskrant